لیگ ایران جذاب مثل لیگ جزیره

در انتظار چند قطبی شدن فوتبال باشگاهی لیگ ایران جذاب مثل لیگ جزیره سعید زاهدیان Saeed Zahedian به جدول لیگ برتر نگاه کنید؛ پرسپولیس با 12 امتیاز اختلاف صدرنشین است. آیا این اتفاق برای فوتبال باشگاهی ایران خوب است؟ چه اتفاقی افتاده که یک تیم 12 امتیاز از تیم دوم و 16 امتیاز از رقیب سنتی اش فاصله می گیرد؟ اگر پرسپولیس قبل از عید قهرمانی اش را قطعی کند، اتفاق بی سابقه ای در لیگ ایران رخ داده که باید مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد. گسل ایجاد شده در لیگ برتر نشانه بی ثباتی سایر تیم های باشگاهی ایران است. وقتی پارس جنوبی جم، تیمی که از لیگ لیک صعود کرده در نیم فصل نخست مدتی صدرنشین می شود، نشانه واضحی از ضعف سایر تیم های باسابقه لیگ برتر است. استقلال، تراکتورسازی، سپاهان و ذوب آهن نیم فصل نخست را بد شروع کردند و با مشکلات فراوانی مواجه بودند. از تیم هایی مثل سایپا، پیکان و فولاد هم انتظار حضور در جمع مدعیان وجود ندارد که با تیمی مثل پرسپولیس رقابت کنند. نتیجه اینکه لیگ امسال تک قطبی شده و به جز پرسپولیس، انگیزه قهرمانی در هیچ تیمی دیده نمی شود. از بین رفتن جذابیت قهرمانی برای لیگ ایران خوب نیست و حتی از جنبه اقتصادی هم به باشگاه ها ضربه می زند. وقتی رقابتی برای قهرمانی وجود ندارد، تماشاگران استقبال کمتری از بازی ها دارند و درآمد تیم ها از بلیت فروشی کاهش می یابد. تصور کنید در لیگ امسال استقلال، سپاهان و تراکتورسازی رقبای پرسپولیس بودند و هر هفته صدر جدول دست به دست می شد؛ در چنین فضایی تماشاگران هم رغبت بیشتری برای رفتن به ورزشگاه و حمایت از تیم خود داشتند و هرچه بازی ها به پایان نزدیک تر می شد، ورزشگاه ها مملو از تماشاگر می شد. قهرمانی زودهنگام پرسپولیس باعث می شود تا در هفته های پایانی که اوج حساسیت و استقبال تماشاگران است، بازی ها به حالت خنثی درآمده و چه بسا از بازی های خود پرسپولیس هم استقبال همیشگی صورت نگیرد که درآمد قهرمان از بلیت فروشی کاهش چشمگیری خواهد داشت و خود قهرمان هم از این اتفاق آسیب می بیند. پس از نتایجی که پرسپولیس در سه سال اخیر کسب کرد، استقلال هم به این نتیجه رسید که باید تغییراتی در کادرفنی اش ایجاد کند. نتیجه این بود که وینفرید شفر هدایت استقلال را برعهده گرفت و تغییر محسوسی در این تیم به وجود آورد. لیگ امسال با افول تیم های مدعی به اتمام می رسد اما امیدواریم که سال آینده استقلال با همین روال از ابتدا در قامت یک مدعی لیگ را شروع کند و تراکتورسازی، سپاهان و حتی ذوب آهن هم به روزهای اوج گذشته بازگردند. چنین لیگی از ابتدا جذاب و دیدنی خواهد بود و رقابت تا هفته آخر بر سر قهرمانی ادامه خواهد داشت و همه مدعیان سایه سنگین رقبا را احساس می کنند. اگر سایر تیم ها هم خود را به کیفیت فنی پرسپولیس نزدیک کنند، آن وقت لیگ ایران بازده بیشتری خواهد داشت و اثرش را نه فقط در داخل کشور که در لیگ قهرمانان آسیا و حتی تیم ملی خواهیم دید. لیگ ایران با توجه به تعداد تیم های خوب و باسابقه اش که از ظرفیت هوادار هم برخوردارند، می تواند شبیه لیگ انگلیس جذاب و داغ جلو برود و هر هفته شاهد چند بازی بزرگ باشیم. در میان کشورهای آسیایی- بخصوص کشورهای منطقه ما- هیچ کشوری را سراغ نداریم که تیم هایش تا این میزان از حمایت تماشاگر برخوردار باشند و لیگ را چند قطبی کنند. در عربستان همواره الهلال و الاتحاد دو رقیب سنتی هستند. در امارات هم الجزیره و العین اغلب شرایط خوبی دارند اما تماشاگران این دو تیم روی هم به اندازه هواداران یک تیم ما- مثلا سپاهان- هم نیست. قطر که درگیر سازماندهی تیم های باشگاهی است و به دلیل نداشتن تماشاگر، چند تیم را با هم ادغام کرده و تیم های نوظهوری را در لیگ قطر می بینیم که سابقه و قدمت طولانی ندارند. السد تنها تیم ریشه دار قطری است که آنها هم با پول شیخ های قطری اداره می شود؛به جرات می توان ادعا کرد تعداد تماشاگران بازی های یک هفته لیگ ستارگان قطر به اندازه یک بازی تراکتورسازی در لیگ ایران نیست و تراکتور به تنهایی بیش از کل لیگ قطر و امارات تماشاگر دارد. حالا با همه ظرفیت هایی که در لیگ ایران وجود دارد، اگر تیم های پرهوادار خود را احیا کنند و از نظر فنی بالا بیایند، بی شک لیگ ایران می تواند تیم هایی را به آسیا بفرستد که در گروه خود یکه تاز باشند. انتظار بازگشت به روزهای خوب از تیم هایی مثل استقلال، تراکتورسازی، سپاهان، ذوب آهن و حتی فولاد، حداقل انتظار ما از لیگ ایران است که جذابیت و هیجان بیشتری را به هواداران هدیه کند.