تردیدی نیست که یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا در کشور، خودروها، به‌خصوص مدل‌های تولید و مونتاژ داخل و صد البته خودروهای فرسوده هستند و از همین رو بسیاری از کارشناسان معتقدند برای عبور از بحران آلودگی، باید استاندارد سوخت تغییر کند و محصولاتی با مصرف بهینه در کشور به تولید برسند. در این راستا اتفاقا هیات دولت در مرداد ماه امسال مصوب کرد تا خودروسازان داخلی به ازای تولید هر دستگاه محصول با مصرف سوخت بالای ۵/ ۸ لیتر، یک خودرو فرسوده را از رده خارج کنند. در پی این مصوبه، شماره‌گذاری ۹ خودرو که اغلب مونتاژی و متعلق به بخش خصوص بودند، متوقف و این امیدواری به وجود آمد که قدمی مهم در راستای تولید خودروها با آلایندگی کم برداشته و در ادامه نیز قدم‌های بزرگ‌تری در این مسیر برداشته خواهد شد. این در حالی بود که هیات دولت چندی بعد و به اصرار وزارت صنعت، معدن و تجارت، مصوبه موردنظر را لغو کرد تا طرح ممانعت از تولید خودروهای آلاینده عملا در نطفه خفه شود.

حالا با توجه به آلودگی شدید در کلان‌شهرها و تنگ شدن نفس شهروندان، اهمیت آن مصوبه بیش از گذشته احساس و انتقادها از وزارت صنعت بابت لغو آن نیز بیشتر می‌شود. نه اینکه مصوبه موردنظر به‌تنهایی مشکل آلودگی هوا را حل می‌کرد، با این حال اولا می‌توانست سهمی هرچند کوچک در کمرنگ شدن این بحران ایفا کند و ثانیا سرآغاز یک رنسانس و تغییر بزرگ در استاندارد آلایندگی خودروهای داخلی باشد. نکته دیگر درمورد آلودگی هوا اما به خودروهای فرسوده مربوط می‌شود که اتفاقا بخشی از همین مصوبه لغو شده دولت بود. اگر این مصوبه به اجرا در می‌آمد، خودروسازان وارد چرخه حذف خودروهای فرسوده می‌شدند و این موضوع می‌توانست کمک بزرگی به پروژه ملی اسقاط کند. در حال حاضر طبق آخرین آمار، حدود یک میلیون و۳۵۰ هزار دستگاه خودرو فرسوده در کشور تردد می‌کند و جا دارد حالا که دولت مصوبه ممنوعیت شماره‌گذاری خودروهای آلاینده را لغو کرده، حداقل اهتمام بیشتری در مورد اسقاط فرسوده‌ها به خرج دهد.