دیاگ یا عیب یاب که نام آن از کلمه انگلیسی Diagnosis گرفته شده نام دستگاهی است که امروزه بیشتر تعمیرکاران اتومبیل برای عیب یابی سیستم‌های برقی الکترونیکی خودرو از آن استفاده می‌کنند

انژکتور‌ها، کوئل و سنسورهایی که امروزه در موتور اتومبیل استفاده می‌شود هیچ کدام عملکرد مستقلی ندارند و توسط واحد کنترل الکتریکی اتومبیل (ECU) کنترل می‌شوند. روشن شدن موتور اتومبیل و کارکرد صحیح آن به عملکرد درست این قطعات و کامپیوتر اتومبیل (ECU) وابسته است.

پل ارتباطی مکانیک با کامپیوتر خودرو دستگاه دیاگ است که به صورت قابل حمل، کامپیوتر رومیزی و یا لپ تاپ می‌تواند از ECU گزارش گیری کند. به کمک این دستگاه می‌توان مقادیر مربوط به کلیه سنسور‌ها را خواند، زمان پاشش انژکتور را مشاهده و خطاهایی که در سیستم ثبت شده را بررسی و پاک کرد.

در برخی خودرو‌ها می‌توان علاوه بر عملکرد موتور برخی سیستم‌های داخل کابین و یا آپشن‌ها را نیز تعریف کرد. دستگاه دیاگ انواع مختلفی داشته و از ۵۰ هزار تومان تا ۳۰ میلیون تومان به فروش می‌رسد.

آیا دستگاه دیاگ معجزه می کند؟

  آیا با دیاگ می‌توان تنظیم موتور انجام داد؟

کارخانه سازنده هر خودرو در هنگام تولید برنامه مربوط به کارکرد بهینه موتور را درون ECU بارگذاری می‌کند. این برنامه شامل دستوراتی است که ECU در شرایط مختلف با توجه به مقادیر اندازه گیری شده توسط سنسورها، به بخش‌های عملکردی (پاشش سوخت، زمان جرقه، فن‌های خنک کننده و …) ارسال می‌کند، در نتیجه دائما ECU شرایط را سنجیده و بهترین تنظیم را به صورت خودکار اعمال می‌کند. اگر این برنامه نقصی داشته باشدنسخه‌های جدید آن به صورت آپدیت برای سرویس‌کاران ارسال و آنها از طریق دستگاه دیاگ برنامه را تنها به صورت کامل می‌توانند بر روی ECU خودرو بارگذاری کنند، بدون هیچ دخل و تصرفی. به طور کلی به جز برخی ECU‌های مربوط به خودروهای مسابقه، در سایر موارد نمی‌توان برنامه ریزی انجام شده و یا به بیان دیگر تنظیم کارکرد موتور را تغییر داد. پس ذهنیتی که درباره خودروهای کاربراتوری از تنظیم موتور رایج بود در مورد موتور‌های انژکتوری وجود ندارد.

  چگونگی عیب یابی موتور
مکانیک با اتصال دستگاه دیاگ از طریق کانکتور مخصوص با ECU موتور ارتباط بر قرار می‌کند. اگر خطای عملکردی در کامپیوتر ثبت شده باشد، می‌تواند با مشاهده آن پی ببرد کدام قطعه یا سنسور خراب شده و اقدام به تعویض یا تعمیر آن کند. البته تقریبا نیمی‌از خطا‌ها می‌تواند به علت لقی اتصالات و قطعی سیم‌ها باشد که باید بررسی شود.

حالت دوم زمانی است که خطایی ثبت نشده، اما خودرو عملکرد بهینه را ندارد. در این حالت مکانیک با مراجعه به بخش پارامتر‌های عملکردی موتور، بررسی می‌کند که اطلاعات اندازه گیری شده توسط سنسور‌ها با مقدار استاندارد خودروی سالم (مقادیری که شرکت سازنده اعلام کرده است)، در کدام بخش‌ها و به چه میزان اختلاف دارد. یک مکانیک با تجربه در این بخش متوجه عیب یا خرابی سنسور مربوطه خواهد شد و اقدام اصلاحی را انجام می‌دهد تا موتور به شرایط بهینه کارکرد باز گردد. در نتیجه دیاگ زدن کار پیچیده ای نیست اما عیب یابی صحیح توسط دستگاه دیاگ فرایندی تخصصی محسوب شده و نیاز به دانش، تخصص و تجربه دارد